همانطور که در پستهاي پيشين عرض کردم شرکت اپل و گوشيهاي آيفون بعد از مرگ استيو جابز دچار يک افت محسوس شده اند. از جمله اين افتها باگهايي است که هرازچندگاهي از گوشه و کنار به گوش مي رسد و بعد نهايتا شرکت اپل آنها را پذيرفته و درصدد حل آنها بر مي آيد.
يکي از اين مشکلات خاموش شدن و يا از کار افتادن تاچ گوشي است. اين موارد بيشتر در گوشي هاي آيفون 6 اس گزارش شده اند. به اين ترتيب که با وجود شارژ داشتن گوشي ناگهان گوشي خاموش مي شود و حتي وقتي به برق متصلش مي کنيد باز هم روشن نمي شود و نشانه اي از شارژ شدن نميبينيد. شرکت اپل مدعي شده که اين مشکل مربوط به باطري است و درصورتي که به نمايندگي اپل دسترسي داريد گوشي را داده و به صورت رايگان باطري را برايتان تعويض مي نمايند. اما که در ايران هستيم و گوشي هاي آيفون قاچاق گونه به دستمان مي رسد چه کنيم؟
مورد ديگري که گزارش شده خراب شدن تاچ گوشي است، آن هم نه به صورت کامل، صفحات و دکمه ها قابل لمس نيستند اما تاچ کمکي (Assistive Touch) قابل لمس و فعال مي باشد، بنابراين نمي توان با استفاده از شيوه قديمي و آسان خاموش و روشن نمودن گوشي آن را درست کرد.
يک راه حل وجود دارد اما بايد با احتياط آن را انجام دهيد. در گوشيهاي آيفون نگه داشتن دکمه هاي پاور و هوم با هم گوشي را به حالت بوت برده و مي توان به اين طريق آن را به نوعي ريست يا فلش نمود. وقتي گوشي خاموش شده و روشن نمي شود و يا وقتي تاچ از کار مي افتد براي روشن و خاموش کردن گوشي کافيست دکمه هاي پاور و هوم را باهم فشرده و لحظاتي صبر کنيد تا به مقصود خود برسيد. هنگامي که علامت سيب اپل نمايان شد بلافاصله دستتان را از روي دکمه هوم برداريد. اما اگر هم دير اين کار را کرديد يک راه نجات باقي مانده است، اگر روي صفحه گوشي گفته شد که گوشي را به رايانه و آي تونز نصب کنيد، نگران نباشيد، دکمه پاور را نگه داشته تا گوشي خاموش شود و اين بار به شکل عادي و يا به شکلي که گفته شد سعي نماييد مجددا گوشي خود را روشن نماييد.
?
دکمه هوم و پاور اپل، اِلـبان
اما چنانچه باز هم مشکلاتي داشتيد مشاوره رايگان تلفني اِلـبان در خدمت شماست.
توجه و تذکر خيلي مهم: اگر پين کد سيم کارت خود را حفظ نيستيد و قبلا در بخش تنظيمات درخواست پين کد را خاموش نکرده ايد به هيچ عنوان اين کار را انجام ندهيد تا آنکه پين کد خود را بدانيد. پين کد سيم کارت بر روي کارتي که سيم کارت داخلش مي باشد آمده. بهترين کار اين است که اين عدد را در جايي از گوشيتان به صورت نامحسوس ذخيره نماييد، مثلا در ليست شماره مخاطبانتان، و يا اينکه کلا وارد کردن اين رمز را در تنظيمات از گوشي خود حذف نماييد تا ديگر لازم نباشد هنگام خاموش و روشن کردن گوشي آن را وارد نماييد.
وقتي قرار است براي بچه‌ها قصه بگوييم، چه از روي کتاب، چه از حفظ، بايد فوت‌وفن‌هايش را تمرين و جادوي قصه را در کلمات‌تان جاري کنيد. دست بچه‌ها را بگيريد، آنها را به شهر قصه‌ها ببريد و بگذاريد جادوگران شهر قصه، با چوب جادو، حرف‌هاي شما را به بچه‌هايتان بزنند.
* وقتي براي بچه‌ها قصه مي‌گوييم، بايد فن بيان‌مان را قدري تقويت کنيم. براي رعايت اين جنبه، بايد دقت کنيم که داستان، نه محاوره‌اي بيان شود و نه خشک و خشن تا عنصر جذابيت، در آن رعايت شود.
* بچه را با قصه همراه کنيد تا کودک، داستان کودکانه را درک کند و ارتباط عاطفي ميان او و داستان، ايجاد و مفهوم قصه نيز منتقل شود.
* در قصه گويي، از ابزارها غفلت نکنيد. گاهي، يک عروسک، جريان قصه‌گويي را براي فرزند شما، به‌کلي تغيير مي‌دهد. استفاده از ابزارها، براي بچه‌هاي کوچک که توان خواندن و نوشتن ندارند، موجب مي‌شود تصويرسازي ذهني آنها تقويت شود.
* در زمان قصه‌گويي، فقط گوينده نباشيد؛ بلکه تلاش کنيد ميان داستان و کودک، ارتباط برقرار کنيد. از او کمک بگيريد و بکوشيد او، کاملا خودش را درگير قصه بداند.
* قصه را طوري بيان کنيد که مخاطب را تا پايان قصه همراه کند و گره فکري براي او هم ايجاد شود تا به هدف قصه برسيد.
* اگر داستان، مفاهيم سختي دارد، شما آن را کالبدشکافي کنيد.
* به ياد داشته باشيد که قصه، براي بيدار کردن بچه‌هاست، نه خواباندن آنها.
* متناسب با سن بچه‌هايي که قرار است براي آنها قصه گفته بشود، قصه را انتخاب کنيد؛ قصه‌هاي شيوا و روان.
* بچه‌ها، در دوران قبل از دبستان، خيلي پرهيجان هستند و نشاط زيادي نياز دارند و نوع ارتباط قصه‌گو با مخاطب، موجب مي‌شود تاثير قصه افزايش يابد.
* روخواني از روي کتاب، براي بچه‌ها هم قواعد خاص خودش را دارد:
- وقتي کتاب را به دست مي گيريد، سعي کنيد در تمام فراز و فرود قصه، لحن‌تان تغيير کند.
- با عبارات و جملات کتاب بازي کنيد تا فرزندتان، درگير داستان شود، در فضاي داستان قرار بگيرد و قصه را بهتر درک کند.
- اجازه بدهيد بچه‌ها در زمان خواندن کتاب، همراه شما، خطوط را دنبال کنند، تصاوير را ببينند و داستان را بشنوند تا حس‌هاي بيشتري را با داستان، درگير کنيد.
تاثير قصه گويي و فوايد قصه صوتي گويي بر تربيت کودک کمکي بزرگ به والدين است. کودک شما اختلالات رفتاري دارد که شما بعد از امتحان کردن هزار و يک راه متاسفانه گاهي به تنبيه رو مي آوريد اما بهتر است دست نگاه داريد و با اصول و روشهاي درست تربيت کودک با قصه خواندن بيشتر آشنا شويد.
گاهي يک قصه مي تواند تاثيري بر زندگي و آينده ي کودک بگذارد که ده ها آموزش از آن عاجز است
اختلال هاي رفتاري طبقه اي از رفتار کودک است. کودکاني که رفتارشان به اين طبقه تعلق دارد از ميزان شرارت و شيطنتي که ويژگي گروه سني آن هاست پا را فراتر مي گذارند. آن ها به طور جدي حقوق مسلم ديگران را زير پا مي گذارند و يا قوانين عمده اجتماعي را خدشه دار مي کنند. گاهي بسياري از کودکان از نظر هيجاني نيز با مشکل رو به رو مي شوند و در معرض افسرده شدن قرار مي گيرند. اختلالات هيجاني رفتاري به شرايطي اطلاق مي شود که در آن پاسخ هاي هيجاني و رفتاري در مدرسه با هيجان هاي فرهنگي، سنتي، و قومي تفاوت داشته باشد؛ به طوري که در عملکرد تحصيلي فرد، مراقبت از خود، روابط اجتماعي، سازگاري فردي، رفتار در کلاس و سازگاري در محيط کار نيز تأثير منفي داشته باشد. اغلب کودکان با اختلالات رفتاري احساسات منفي دارند و با ديگران بدرفتاري مي کنند. در بيشتر موارد، معلمان و هم کلاسي ها آن ها را طرد مي کنند، در نتيجه فرصت هاي آموزشي آنان کاهش مي يابد. به رغم مشکلات فراواني که اين کودکان با آن مواجه اند، بيشتر آن ها تا سال ها پس از ورود به مدرسه شناسايي نمي شوند مگر اين که اختلالات رفتاري و مشکلات تحصيلي آنان تشديد شود.
بسياري از بزرگسالان تحمل رفتارهاي کودکان با اختلالات رفتاري را ندارند و به تنبيه آنان نيز متوسل مي شوند. اين کودکان در مقايسه با همسالان بهنجار خود در جنبه هاي مهم زندگي محدوديت دارند و در تعاملات اجتماعي با مشکلات جدي مواجه اند. ناتواني هاي اين کودکان از رفتارهاي آن ها ناشي مي شود. قصه درماني در سال هاي اخير به صورت يکي از فنون بازي درماني مطرح شده است. استفاده از قصه درماني به مثابه يک فن درماني فقط به درمان مشکلات روان شناختي کودکان منجر نمي شود. در قصه درماني فرض بر اين است که تغيير در زبان و ادبيات قصه هاي زندگي فرصت هاي جديدي براي رفتار و روابط با ديگران ايجاد مي کند.
?
کودکان از طريق داستان ها و افسانه ها با حقايق و تجربه هاي زندگي آشنا مي شوند. تأثيرپذيري از شخصيت هاي قصه، تقويت قدرت فهم و بيان، پرورش خلاقيت، آموزش زبان و افزايش گنجينه واژگان کودکان نيز از ديگر تأثيرهاي آموزشي و تربيتي داستان سرايي به شمار مي روند. در واقع داستان خلاقيت گسترده اي است که با آن هر فردي مي تواند عقايد به ظاهر نامعقول را بازيابي و آن ها را جايگزين و استفاده سازنده از آن ها را مطرح کند.
داستان سرايي به مثابه تدبيري مداخله اي براي آموزش مي تواند دانش آموزان را به کشف معناي منحصر به فرد بودن خود ترغيب کند و توانايي آن ها را براي برقراري ارتباط واقعي بين افکار و احساسات افزايش دهد. مهارت هاي کلامي مي تواند توانايي دانش آموزان را براي حل و فصل اختلاف بين فردي به صورت آرام و توأم با بحث و گفت و گو افزون سازد. بيان داستان و نيز گوش فرا دادن به آن دانش آموزان را به بهره گيري از تخيلاتشان تشويق مي کند. اين تخيل قوي مي تواند اعتماد به نفس و انگيزش شخصي را در دانش آموزان افزايش دهد، زيرا آنان خود را براي نيل به اميال و آرزوهايشان شايسته و توانا تصور مي کنند.
قصه ها مي تواند از نظر تربيت اجتماعي، عاطفي و اخلاقي در کودک نيز موثر واقع شوند
قصه ها مي تواند از نظر تربيت اجتماعي، عاطفي و اخلاقي نيز موثر واقع شوند و بسياري از مقررات، هنجارهاي اجتماعي و دستورالعمل هاي زندگي را منتقل کنند. چگونگي روبرو شدن با مشکل ها، حل آن ها و بسياري از الگوهاي رفتاري در گروه ها و طبقه هاي مختلف اجتماعي و سني در داستان ها بيان مي شود. اگر والدين يا درمان گران قادر به فهم افکار سري کودک يا شناسايي احساس هاي پنهان او باشند، هر اندازه تفسيرهاي انجام شده نيز درست باشند، باز اين فرصت از کودک گرفته مي شود که خود از طريق شنيدن پي در پي داستان و تفکر درباره آن به احساس رويارويي موفقيت آميز با مشکل خود دست يابد. به همين دليل است که رويکردهاي داستاني به روان درماني تأکيد دارد و قصه ها در چگونگي رفتار و واقعيت هاي کودکان نقش موثري ايفا مي نمايد. قصه ها به کودکان راه حل هايي ارائه مي دهند که غيرمنتظره و شگفت انگيز و در عين حال شدني و مثبت هستند. تلاش پژوهش گران و درمان گران منجر به استفاده از ادبيات و قصه و قصه درماني شده است.
برخي از مسائل کودکان با مشکلات عاطفي و رفتاري از ضعف آگاهي و بهره نبردن از مهارت هاي اجتماعي، الگوي کلامي صحيح، رفتارهاي جامعه پسندانه، مهارت هاي ارتباطي و دوست يابي، مسئوليت پذيري، و غيره ناشي مي شود؛ پس آموزش اين مهارت ها به اين کودکان ممکن است تا حدودي از بروز اين مشکلات پيشگيري کند. درمان گران و روان شناسان کودک مي توانند جديت بيشتري براي استفاده از قصه در مداخله هاي درماني کودکان و نوجوانان نشان دهند و والدين و معلمان بهتر است استفاده گسترده تر از قصه هاي هدف دار را در برنامه هاي آموزشي و تربيتي کودکان بگنجانند به خصوص که اين امر در سنت تربيتي فرهنگ ما جايگاه خاص خود را هم دارد.
در اين جا چند نمونه از راهبردهاي مهارت هاي اجتماعي را ذکر مي کنيم که مربيان مي توانند براي آموزش آن ها از داستان استفاده کنند و براي اين که کودک مطالب را بهتر درک کند از سوال هاي نيمه سازمان يافته نيز کمک بگيرند. اين راهبردها به کودکان پرخاش گر کمک مي کند تا تمايلات و رفتارهاي پرخاش گرانه خود را مهار کنند.
- پيوستن به فعاليت هاي ديگر
- ابراز خشم با لحن آرام
- ترک صحنه
- نپذيرفتن تقاضاهاي ديگران به شيوه اي مودبانه
- يادآوري سودمندي و مزاياي رفتار مناسب
- ناديده انگاشتن رفتار نامطلوب ديگران
- استفاده از جمله هاي تلفيقي
- هم دلي کردن
هزينه هاي درمان بازيگر قهوه تلخ تامين شد
يکي از راه‌هاي پرورش خلاقيت کودکان و نوجوانان تقويت قوه تخيل آنها هست. آموزش داستان نويسي براي کودکان روشي براي به پرواز در آوردن تخيلات و خيال پردازي هست.در اين مطلب 5 روش براي آموزش داستان نويسي و آشنايي کودک با ساختار داستان را شرح داديم.
براي 114 نفر مفيد
يکي از راه‌هاي پرورش خلاقيت کودکان و نوجوانان تقويت قوه تخيل آنها هست. آموزش داستان نويسي براي کودکان روشي براي به پرواز در آوردن تخيلات و خيال پردازي هست. براي کودکان خردسال که سواد خواندن و نوشتن ندارند، راه‌هاي زيادي براي آموزش داستان نويسي وجود دارد. داستان نويسي کمک مي‌کند تا قدرت تفکر و منطق نظم پيدا کند و اگر شما در سنين کم خردسالي به کودک ياد بدهيد که چطور مراحل منطقي ساختار يک داستان را بشناسد در سن نوجواني به راحتي نويسندگي مي‌کند.
در ادامه 5 روش براي آشنايي کودک با داستان نويسي را توضيح مي‌دهيم
روش اول) آشنايي با داستان نويسي با شرح وقايع روزمره:
هر شب در پايان روز از کودک بخواهيد داستان آن روز را براي شما تعريف کند. يک رکوردر يا دوربين فيلمبرداري روشن کنيد و اجازه بدهيد تا کودک‌تان کل اتفاقاتي که در روز افتاده را تعريف کند.
در ابتدا ممکن هست در بخاطر آوردن اتفاقات و کنار هم چيدن آنها مشکل داشته باشد، براي همين شما پرسش‌هايي را مطرح کنيد. براي مثال بپرسيد، ” امروز صبح اول از همه بعد از بيدار شدن چه کردي؟ توي مهدکودک چه کاردستي درست کردي؟ وقتي دوستت باهات بازي نکرد، چه احساسي داشتي؟ چه برنامه تلويزيوني ديدي؟….”
بگذاريد در مورد همه احساساتش چه خوشحالي يا ناراحتي که در هر موقعيتي داشته فکر کند و براي شما بيان کند.
در اين روش کودک شما با داستان نويسي آشنا مي‌شود، اينکه هر داستاني يک شروع، اتفاقات مياني و يک پايان دارد. با پشت سر هم تعريف کردن اتفاقات با توالي و نظم آشنا مي‌شود و در اين نظم سعي مي‌کند، روندي منطقي را اعمال کند. در بيان داستان روز و اتفاقاتي که در روز افتاده نياز هست تا کودک توجه به مسائل جزئي داشته باشد و بر روي مطالبي که در داستانش عنوان مي‌کند، متمرکز مي‌شود. همينطور با احساسات و هيجاناتي که در روز با آنها درگير هست، آشنا مي‌شود و هوش هيجاني در کودک تقويت مي‌شود.
?
روش دوم) آموزش داستان نويسي با حدسيات در مورد آينده:
يک روش ديگر براي آموزش داستان نويسي براي کودکان تخيل پردازي اتفاقات در آينده هست. يعني بجاي اينکه کودک اتفاقاتي که در گذشته افتاده را بيان کند، بخواهيد در مورد آينده صحبت کند. مثلا، “وقتي خانه مادر بزرگ رفتيم، دوست داري چه کارهايي انجام دهي؟ چه چيزي به مادر بزرگ بگويي؟ ”
روش سوم) داستان نويسي با نقاشي
يک روش براي ترغيب بچه‌ها به داستان نويسي خصوصا کودکاني که سواد نوشتن ندارند، نقاشي کردن هست. از کودک بخواهيد اتفاق و تجربه اخيري که داشته را نقاشي کند. مثلا گردشي که با مامان در پارک داشته را نقاشي بکشد. اين نقاشي مي‌تواند اينطوري باشد، ” دست در دست مامان زير درختي نشسته يا عده‌اي اطراف آنها مشغول تاب بازي هستند ….”. بگذاريد هر طور دوست دارد داستانش را نقاشي بکشد. مهم نيست نقاشي ساده‌اي باشد يا نه با جزييات و نکات ريز … فقط هدف اين هست که بچه‌ها فکر کنند و افکارشان را بر روي کاغذ نقاشي کنند.
روش چهارم) داستان نويسي با خواندن قصه صوتي کودکانه هاي مورد علاقه
براي بچه‌هاي خردسال و پيش دبستاني که دوست دارند، براي آنها قصه خوانده شود اين روش خيلي جذاب هست. وقتي قصه‌اي براي آنها مي‌خوانيد از بچه‌ها بخواهيد داستان را با شخصيتهاي خيالي خودشان تعريف کنند و انتهاي داستان را تغيير دهند. بعنوان مثال اگر در کتاب قصه مورد علاقه‌شان خرسي در جنگلي زندگي مي‌کند از کودک بپرسيد، ” فکر مي‌کني به جز خرس چه حيوان ديگري در جنگل هست؟ آنها چه شکلي هستند؟ اگر تو جاي خرس داستان بودي آخر داستان چه مي‌کردي؟ ”
بحث کردن در مورد عناصر مهمي که داستان را ساخته کمک مي‌کند تا کودک با ساختار داستان نويسي آشنا شود. چه چيزي در ابتدا مهم هست؟ وسط داستان چه اتفاقي افتاد و چرا به انتها نياز هست؟… همه اين پرسش‌ها و صحبت در مورد آنهاتفکر خلاق در کودکان تقويت مي‌کند.
روش پنجم) نمايش بازي کردن قبل از نوشتن داستان
بازي کردن نقش‌هاي يک داستان قبل از نوشتن داستان يک جرقه داستان پردازي هست. خصوصا براي بچه‌هاي مدرسه‌اي شايد بجاي اينکه از آنها بخواهيم بنشينند و يک برگه کاغذ سفيد دستشان بدهيم تا شروه به داستان نويسي کنند، بهتر هست ابتدا صحنه‌هايي را بصورت نمايش اجرا کنيم و بعد کودک آنچه ديده را روي کاغذ بياورد و با تخيلاتش اضافه و کم کند.
در داستان نويسي با پرسيدن سوالات سعي کنيد روند قصه را به جلو پيش ببريد. مثلا سوالاتي از اين قبيل داشته باشيد:
شما داستان را ياداشت کنيد و کودک آنرا تعريف کند و حتما فراموش نکنيد که در انتهاي داستان آنرا با صداي بلند براي کودک بخوانيد.
استفاد از کاربرگ‌هاي داستان نويسي خيلي کمک مي‌کند در شيد شاد نمونه‌هايي از اين تمرينها را در مطلب کاربرگ داستان نويسي مدرسه و کاربرگ تمام کردن داستان داشتيم.
درباره این سایت